[ Fic ] Try..!!! { MarkBam } Level_47 (( NC 17+ ))

สิ้นเสียงใบหน้าได้รูปก็ก้มลงไปซุกไซร้ซอกคอระหงทันที ปากอุ่นค่อยๆขบเม้มไปตามลำคอไล่ลงมาเรื่อยๆจนถึงไหปลาร้าขณะที่มือหนาก็เริ่มทำหน้าที่อย่างรู้งาน มาร์คลวงมือเข้าไปในเสื้อเชิ้ตตัวบางพร้อมกับลูบไล้หน้าท้องแบบราบไปทั่ว

“อืมม..ห้ามกัดนะมึง” 

ร่างบางร้องห้ามด้วยเสียงขาดห้วง แต่มีเหรอคนอย่างมาร์คต้วนจะฟัง ใบหน้าได้รูปผละจากซอกคอขาวขึ้นไปเลียปลายคางมนเบาๆ พร้อมกับมือที่เริ่มปลดกระดุมเสื้ออีกฝ่ายออกทีละเม็ดอย่างใจเย็น  ก่อนที่เขาจะค่อยๆเลียลงมาตามลำคอจนมาหยุดอยู่ที่ยอดอกสีหวาน

งับ..

“อะ..บอกว่าอย่ากัดไง มันเจ็บนะเว้ย “ 

ร่างบางร้องประท้วงทันทีเมื่อมาร์คกัดลงไปที่หน้าอกของเขาอย่างแรง

“โทษที...เผลอไปหน่อย” 

มาร์คเงยหัวมาพูดก่อนจะก้มลงไปจูบซับบริเวณที่กัดเบาๆ

“ฮะ..อ่า” 

ร่างบางหลุดเสียงร้องออกมาเมื่อมือหนาตรงเข้าเล่นงานยอดอกสีสวยอีกข้าง มาร์ควนนิ้วไปรอบๆตุ่มไตก่อนจะเขี่ยไปมาเรียกเสียงครางหวานได้ในทันทีและยิ่งได้ยินเสียงครางหวานๆร่างหนาก็ยิ่งปรนเปรอให้คนใต้ร่างมากขึ้น มาร์คหยอกล้อกับตุ่มไตสีอ่อนสักพักก่อนค่อยๆดูดเม้มไปตามลำตัวของอีกฝ่ายจนเกิดเสียงและรอยจางๆไปทั่วหน้าท้องราบ ส่วนร่างบางที่ได้รับสัมผัสร้อนก็เริ่มบิดเร้าตัวไปมาด้วยความเสียวซ่าน มาร์คจูบซับลงไปเรื่อยๆจนถึงบริเวณส่วนแข็งขืนที่เริ่มดันกางเกงจนพองนูน

“หึ..” 

มาร์คเงยหน้าขึ้นไปมองร่างบางขำๆก่อนจะเลื่อนตัวลงไปอยู่ระหว่างขาของอีกฝ่าย

“อยากให้กูทำยังไง..ไหนพูดสิ” 

มาร์คนั่งตัวตรงพร้อมกับลูบส่วนนูนตรงหน้าไปมาผ่านกางเกง

“ทำไมชอบแกล้งนักวะ”

“ใครแกล้งกูแค่ถามเฉยๆ ตกลงว่าไงอยากให้ทำยังไงว่ามา” 

มาร์คพูดออกมาอย่างอารมณ์ดีขณะที่มือก็ยังคงนวดคลึงแบมน้อยไปหยุด

“เชี่ย..อย่าบีบ มึงมันนิสัยเสีย อือ..จะทำอะไรก็ทำไปดิทำไมต้องมาถามกูด้วย”

“ก็นี่มันของๆมึง มึงก็ต้องบอกกูได้สิว่าควรทำยังไงกับมัน “

“ไอโรคจิต อื้มมม”

“ว่าไง...ถ้าไม่พูดกูจะปล่อยไว้แบบนี้นะ” 

มาร์คหยุดมือพร้อมกับทำท่าจะเขยิบตัวออกไปจากตรงนั้น

“เดี๋ยว!!! ทะ..ทำให้หน่อย”

“ฮะ..ว่าไงนะ กูฟังไม่ถนัด”

“ทำให้หน่อย อึดอัด”

“แล้วอยากให้กูใช้ส่วนไหนทำดีล่ะ ” 

มาร์คเอ่ยขึ้นพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ทำให้ร่างบางต้องเบี่ยงหน้าไปอีกทางก่อนจะตอบออกไปไม่เต็มเสียงนัก

“ปะ...ปาก”

“เข้าใจเลือกนิ..” 

ไม่ว่าเปล่ามาร์คจัดการรั้งกางเกงและบ๊อกเซอร์ออกจากตัวร่างบางเผยให้เห็นส่วนอ่อนไหวที่แข็งขืนจนน่ากลัว มือหนาค่อยๆจับมันเอาไว้ก่อนที่เขาจะก้มลงไปเลียบริเวณส่วนปลายที่มีน้ำใสปริ่มอยู่เบาๆ

“อะ..” 

ร่างบางเกร็งตัวทันทีเมื่อสัมผัสถึงลิ้นร้อน แบมแบมเริ่มปัดป่ายมือไปตามโซฟาพร้อมกับขาที่อ้ากว้างขึ้น  มาร์คก็ไม่รอช้าส่งแท่งร้อนเข้าไปในโพลงปากอุ่นของตนก่อนจะเริ่มดูดเม้นส่วนปลายเป็นจังหวะหนักเบาสลับกันไป

“อา..” 

แบมแบมส่งเสียงครางลั่นทำให้มาร์คยิ่งดูดเม้มแท่งร้อนในปากเร็วและแรงขึ้น แบมแบมที่ถูกอารมณ์เข้าครอบงำจึงเผลอส่งมือลงมาขยำเส้นผมของอีกฝ่ายเอาไว้เพื่อระบายความเสียวซ่านที่กำลังถาโถมเข้ามา

“ซี๊ดด..ฮา” 

แบมแบมยังคงครางออกมาไม่หยุด ร่างบางเริ่มเด้งตัวเพื่อดันแท่งร้อนให้เข้าไปในปากของอีกฝ่ายมากขึ้น ซึ่งมาร์คก็ไม่ได้ว่าอะไรอีกทั้งยังส่งมือทั้งสองข้างลงไปช้อนสะโพกมนให้ลอยขึ้นจากโซฟา มือหนาออกแรงบีบเค้นหนักๆขณะที่ปากก็ยังคงทำหน้าที่ได้ดีไม่มีตก

“ยะ..อย่าดูดแบบนั้น อื้อ..มันเสียว” 

มือเรียวออกแรงกดหัวมาร์คมากขึ้นขณะที่มาร์คก็ดูดกลืนแท่งร้อนรุงแรงขึ้นเช่นกัน แบมแบมที่เริ่มทนไม่ไหวจึงขยับสะโพกขึ้นลงตามแรงอารมณ์ที่ใกล้จะถึงฝั่งฝันและเมื่อมาร์คเห็นท่าทางของอีกฝ่ายเขาก็ค่อยๆคลายปากออกและปล่อยให้ร่างบางขยับโยกด้วยตัวเองแทน

“ฮะๆ มะ...มึงอ้าปากกว้างกว่านี้ได้มั้ย”
ในเมื่อเมียร้องขอมีเหรอผัวสุดหล่ออย่างเขาจะทำให้ไม่ได้ มาร์คยอมเปิดปากกว้างขึ้นทำให้แบมแบมสามารถขยับแท่งร้อนเข้าไปได้ลึกกว่าเดิม ร่างบางขยับสะโพกเร็วและแรงขึ้นขณะที่มือเรียวก็จับหัวอีกฝ่ายโยกขึ้นลงรับส่วนอ่อนไหวไปด้วย

“ซี๊ดด..ไม่ไหวแล้ว อ่าา” 

ร่างบางขยับสะโพกอีกสองสามทีก็กระตุกเกร็งและฉีดน้ำรักเข้าไปภายในโพรงปากอุ่นของอีกฝ่าย  มาร์คจึงดูดเม้มส่วนปลายพร้อมกับกลืนน้ำสีขาวขุ่นนั้นลงไปอย่างไม่นึกรังเกียจก่อนที่เขาจะใช้ลิ้นร้อนค่อยๆโลมเลียเก็บกวาดของเหลวที่ไหลเปรอเปื้อนแท่งร้อนออกไปจนหมด

“ยังอร่อยเหมือนเดิมเลยนะครับเมีย” 

มาร์คเอ่ยออกมาพร้อมกับเลียริมฝีปากไปด้วย เขาค่อยๆวางสะโพกมนลงกับโซฟาก่อนจะเขยิบขึ้นไปทาบทับอีกฝ่ายเอาไว้ทั้งตัว

“ลุกก่อนกูหายใจไม่ออก” 

ร่างบางที่นอนหอบหายใจอยู่เอ่ยออกมาเบาๆ ทำให้มาร์คใช้ข้อศอกยันตัวเอาไว้เพื่อผ่อนแรงที่ทับลงไปแล้วก้มลงไปกดจูบริมฝีปากอิ่มหนักๆสองสามที

“อย่าพึ่งเหนื่อยสิ นี่พึ่งเริ่มเองนะ”

“แฮ่กๆ..กูรู้ แต่กูขอเวลาแปป” 

ร่างบางสูดหายใจเข้าออกหนักๆก่อนจะเริ่มปรับลมหายใจให้เข้าที่ ส่วนมาร์คก็เอาแต่กดจูบไปตามใบหน้าของอีกฝ่ายจนแบมแบมต้องดันเขาให้ถอยห่างออกไปเล็กน้อย

“พร้อมต่อรึยัง กูจะไม่ไหวแล้ว” 

มาร์คเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ทำให้ร่างบางหลุดขำออกมา

“อยากมากมั้ย” 

เสียงหวานถามออกไปขณะจ้องหน้าอีกฝ่ายไปด้วย

“มาก..”

“งั้นทำไงดีล่ะ” 

แบมแบมถามออกไปด้วยใบหน้ากวนๆ

“อย่ากวนตีน...กูทำให้แล้วคราวนี้ตามึง”

“กูบอกเหรอว่าจะทำให้”

“มึงไม่ได้บอก แต่กูจะให้มึงทำ”

“แล้วถ้ากูไม่ทำล่ะ” 

ร่างบางยังคงกวนประสาทต่อไปทำให้มาร์คมองไปที่เขาด้วยสายตานิ่งๆ

“คนโง่ที่ดีแต่โดนเขาหลอกอย่างกูจะไปมีสิทธิ์มีเสียงอะไร ไม่ทำก็ไม่ต้องทำ เพราะยังไงกูก็บังคับมึงไม่ได้อยู่แล้ว” 

มาร์คพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งก่อนจะลุกออกไปจากตัวร่างบาง ทำให้แบมแบมรีบเด้งตัวลุกขึ้นนั่งหน้าตาตื่น

“เฮ้ย..จะไปไหน” 

ร่างบางรีบรั้งอีกฝ่ายเอาไว้ก่อนที่มาร์คจะลุกไปจากตรงนั้น

“.....”

“ทำไมเดี๋ยวนี้ขี้ประชดนักว่ะ”

“.......”

“หันมา”

“....”

“กูบอกให้หันมา” 

แบมแบมดึงอีกฝ่ายให้หันกลับมาหาตนก่อนจะเขยิบเข้าไปใกล้และขึ้นไปนั่งค่อมตักแกร่งเอาไว้

“อย่างอแงดิวะ ก็รู้อยู่ว่ากูง้อไม่เก่ง” 

แบมแบมที่นั่งค่อมอีกฝ่ายอยู่พูดขึ้นพร้อมกับยื่นแขนไปกอดคอหนาตรงหน้า

“ง้อไม่เก่งไม่ได้แปลว่าง้อไม่เป็นนิจริงมั้ย”

มาร์คยอมเปิดปากพูดพร้อมกับมือที่เลื่อนขึ้นมากอดร่างบางบนตัก

“นั้นสินะ..” 

แบมแบมรู้ดีว่าต้องทำยังไงร่างหนาถึงจะหายโกรธเขาจึงค่อยๆขยับช่วงล่างถูไถกับส่วนแข็งขืนของอีกฝ่ายไปมา

“ยั่วเก่งนักนะมึง”

“แล้วได้ผลมั้ย” 

ร่างบางยังคงขยับช่วงล่างไปมาพร้อมกับใบหน้าที่เลื่อนเข้าไปงับหูอีกฝ่ายอย่างหยอกล้อ

“มึงก็ยั่วให้กูอยากได้ตลอดนั้นแหละ”

ว่าแล้วมาร์คก็จับใบหน้าหวานเข้ามาประกบจูบ เขาส่งลิ้นร้อนเข้าไปบดเบียดเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นเล็ก แบมแบมเองก็ตอบโต้อีกฝ่ายอย่างไม่มียอมเช่นกัน เสียงจูบดังก้องไปทั่วห้องนั่งเล่นก่อนที่แบมแบมจะเป็นฝ่ายผละออกแล้วค่อยๆขยับตัวลงไปอยู่ที่พื้นระหว่างขาของมาร์ค

“เห็นว่าเป็นวันเกิดหรอกนะ กูจะใจดีทำให้ก็ได้ อ้าขาออกสิ” 

มาร์คมองร่างบางด้านล่างยิ้มๆเขาพาดแขนทั้งสองข้างไปกับพนักพิงก่อนจะอ้าขาออกตามทีอีกฝ่ายบอก

“เมียกูนี่ใจดีสุดๆเลยว่ามั้ย”

“พูดมาก..”

ร่างบางถลึงตาใส่มาร์คเล็กน้อยก่อนจะหันไปสนใจสิ่งที่อยู่ตรงหน้า มือเรียวค่อยๆยื่นเข้าไปใกล้ก่อนจะวางลงกลางลำตัวของร่างหนาแบมแบมลูบไล้ส่วนคับพองเบาๆก่อนจะเลื่อนมือไปจับซิปกางเอาเอาไว้ มือเรียวค่อยๆรูดซิปลงและจับ
ส่วนแข็งขืนให้ออกมาสูดอากาศด้านนอก มาร์คมองทุกๆการกระทำตรงหน้าด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม

“ใช้แค่มือได้มั้ย” 

แบมแบมที่กำลังลูบๆคลำๆแท่งร้อนเงยหน้าขึ้นมาถาม

“วันนี้วันอะไร” 

มาร์คเลิกคิ้วพร้อมถามอีกฝ่ายกลับไป

“วันเกิดมึง”

“แล้วเมื่อกี้ใครบอกว่าจะยอมทำทุกอย่าง” 

แบมแบมทำท่าจะเถียงแต่ก็ได้แต่ถอนหายใจในเมื่อเขาเป็นคนพูดแบบนั้นออกไปเอง

“เออๆ..ใช้ปากก็ได้ แม่ง..ได้ทีเอาใหญ่เลยนะ อย่าให้ถึงทีกูบ้างแล้วกัน” 

ร่างบางจิ๊ปากเล็กน้อยก่อนจะกลับไปสนใจแท่งร้องในมืออีกครั้ง เขารูดรั้งมันแรงๆสองสามครั้งก่อนจะเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้และค่อยๆคลอบปากลงไป

“อื้มม..” 

มาร์คหลุดเสียงครางออกมาเบาๆเมื่ออารมณ์ที่กำลังคุกรุ่นกำลังถูกเติมเต็มด้วยริมฝีปากอิ่ม แบมแบมค่อยๆขยับปาก
ขึ้นลงพร้อมกับลิ้นร้อนที่ดุนดันสิ่งที่คันแน่นในโพลงปากไปมา

“ชักจะเก่งเกินไปแล้วนะครับเมีย ซี๊ดด” 

มาร์คที่นั่งพิงโซฟาอยู่เอ่ยออกมาขำๆ เขาเลือกที่จะนั่งอยู่เฉยๆและดูคนรักจัดการกับส่วนแข็งขืนนั้น แบมแบมเหลือก
ตาขึ้นมามองนิดๆก่อนจะขยับปากขึ้นลงเร็วขึ้นพร้อมกับมือที่รูดรังแท่งร้อนไปด้วย

ปิ๊งป่อง..เสียงออดหน้าห้องดังขึ้นทำให้ร่างบางชะงักและหยุดการกระทำทั้งหมดทันที

“เหี้ยเอ้ย..ใครมาตอนนี้วะ” 

มาร์คโวยออกมาอย่างเหลืออดเพราะอารมณ์ที่มีกำลังพลุ่งพล่านอย่างห้ามไม่อยู่

ปิ๊งป่องๆๆเสียงออดยังคงดังอย่างต่อเนื่องจนร่างบางต้องผละจากแท่งร้อนและรีบสวมเสื้อผ้าที่โดนถอดออกเมื่อครู่ แบมแบมรีบจัดการกับตัวเองก่อนจะหันไปมองมาร์คที่นั่งหน้ามุ่ยมองมาทางตนด้วยท่าทางหัวเสีย

“ใครครับ..” 

แบมแบมตะโกนถามออกไป ขณะที่มาร์คได้แต่นั่งทำหน้าเซ็งโลกอยู่ที่โซฟา

“ม๊าเอง...” 




กลับไปอ่านที่หน้าบทความหลักกันต่อได้เลยค่ะ  >>>    http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1265347&chapter=49