วันพฤหัสบดีที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2559

[ Fic ] Try..!!! { MarkBam } Level_52 (( NC 20+ ))




“อื้มม..” 

เสียงหวานครางประท้วงเมื่อเริ่มรู้สึกเจ็บแผลบริเวณมุมปาก มาร์คจึงผละออกอย่างอ้อยอิ่งก่อนจะกดจูบลงไปหนักๆอีกหนึ่งที



“มันแสบนะเว้ย” 

ร่างบางโวยออกมา มือเรียวยกขึ้นแตะแผลเบาๆพร้อมกับมองไปที่มาร์คตาขวาง



“นอกจากที่ปากแล้วยังแสบที่อื่นอีกมั้ยไหนให้กูดูหน่อย” 

ไม่ว่าเปล่ามือหนาค่อยๆเลิกเสื้อร่างบางขึ้นจนเผยให้เห็นแผงอกขาวตรงหน้า



“ไม่ต้องมาเนียน กูโดนต่อยแค่ที่หน้าก็พอ” 

แบมแบมเอ่ยขึ้นและทำท่าจะรั้งเสื้อลง แต่มีเหรอที่มาร์คจะยอม



“มึงจะรู้ได้ไง มันอาจมีตรงอื่นอีกก็ได้ อย่างเช่นตรงนี้” 

ริมฝีปากได้รูปยกยิ้มร้ายก่อนจะก้มลงไปจูบกลางอกเนียนทำให้แบมแบมสะดุ้งเมื่อรับรู้ถึงสัมผัสร้อน



“หรือจะเป็นตรงนี้???” 

มาร์คเลื่อนหน้าไปด้านข้างก่อนลิ้นร้อนจะถูกส่งออกไปแตะตุ่มไตสีหวานเบาๆ



“อะ..” 

เสียงหวานหลุดออกมาให้ได้ยิน แบมแบมที่นั่งคร่อมมาร์คอยู่พยายามดันตัวออกห่างแต่มาร์คกลับรั้งเอวบางเอาไว้และเริ่มดูดกลืนยอดอกตรงหน้าหนักขึ้น ริมฝีปากได้รูปตรงเข้าขบเม้มดูดดึงอย่างรู้งานสร้างความเสียวซ่านให้ร่างบางได้ไม่ยากนัก และเมื่อเริ่มรู้สึกวูบวาบร่างกายช่วงล่างก็ขยับไหวไปเองอย่างช่วยไม่ได้แบมแบมบิดตัวไปมาทำให้ช่วงล่างของเขาบดเบียดกับจุดอ่อนไหวของมาร์คอย่างจัง มือหนาจึงเลื่อนลงไปจับสะโพกมลก่อนออกแรงบีบเบาๆ



“สงสัยต้องไปหาต่อที่ห้องแล้วมั้ง เพราะกูต้องตรวจหาอย่างละเอียดทั้งข้างบนและข้างล่าง” 

เสียงทุ้มดังขึ้นพร้อมกับสายตาที่มองต่ำลง มาร์คจับสะโพกมลยกขึ้นทำให้แบมแบมรีบเอาขาเกี่ยวร่างหนาพร้อมกับแขนทั้งสองข้างที่โอบรอบคออีกฝ่ายเอาไว้



“หนักขึ้นนะเราอ่ะ” 

มาร์คที่ยันตัวลุกขึ้นยืนเอ่ยออกมาขำๆก่อนจะกระชับมือบริเวณบั้นท้ายให้แน่นกว่าเดิม



“หนักก็วาง” 

ร่างบางเอ่ยพร้อมกับเริ่มดิ้นไปมา



“อย่าดิ้น..เดี๋ยวตก” 

มาร์คพูดแค่นั้นก่อนอุ้มร่างบางเข้าไปในห้องนอนและเมื่อเข้ามาด้านในเขาก็ค่อยๆวางอีกฝ่ายลงบนเตียงกว้างอย่างเบามือ



“เอาล่ะ..ไหนมาให้หมอเช็คหน่อยสิครับ ว่ามีแผลตรงไหนอีกบ้าง” 

ใบหน้าเจ้าเล่ย์ถูกเผยให้เห็นพร้อมกับลิ้นร้อนที่เลียริมฝีปากตัวเองไปมามาร์คตามขึ้นไปบนเตียงก่อนทาบทับร่างบางเอาไว้ทั้งตัว



“หมอหรือหมาเอาให้ดี ท่าทางอย่างกับหมาติดสัตว์” 

ร่างบางอดที่จะแขวะอีกฝ่ายไม่ได้



“หึ..ปากดีเสมอต้นเสมอปลายใช้ได้นะครับเมีย แต่เอาเถอะกูไม่ถือ กูว่าเรามาเริ่มกันเลยดีกว่าจะได้ไม่เสียเวลา” 

พูดจบแก้มเนียนก็ถูกช่วงชิงความหอมอย่างรวดเร็ว ก่อนปากอุ่นจะค่อยๆไล่ลงไปตามลำคอ
โดยไม่ลืมฝากรอยเอาไว้จางๆ มาร์คจับแขนเรียวทั้งสองข้างตรึงไว้เหนือหัวก่อนจะไล้ริมฝีปากลงมาเรื่อยๆ



“อื้มม..” 

เสียงครางแผวดังขึ้นทันทีที่มาร์คงับตุ่มไตผ่านเสื้อตัวบาง



“ห้ามกัดนะมึง” 

ร่างบางรีบเอ่ยดักเอาไว้เพราะรู้จักนิสัยของคนรักดี



“หึ..” 

มาร์คเพียงแค่ยกยิ้มมุมปากแต่ไม่ได้โต้ตอบอะไรกลับไป มือหนาค่อยๆเลิกเสื้อของร่างบางขึ้น
ก่อนจะถอดมันออกไปจากตัว



“ไหนดูสิ ว่ามีแผลตรงไหนอีกมั้ย” 

มาร์คเด้งตัวขึ้นนั่งก่อนจะค่อยๆไล่สายตาไปตามร่างกายท่อนบนของร่างบาง มือหนาก็ค่อยๆลูบไล้ลำตัวอีกฝ่ายช้าๆตั้งแต่ลำคอลงมาถึงแผงอกเนียนก่อนจะไปหยุดที่ตุ่มไตสีอ่อนทั้งสองข้าง มาร์คเงยขึ้นไปมองหน้าร่างบางเล็กน้อย ทำให้รู้ว่าแบมแบมก็กำลังมองมาที่เขาเช่นกัน



“แล้วตรงนี้ล่ะ แสบรึเปล่า..” 

มาร์คที่มองร่างบางอยู่พุดขึ้นพร้อมกับมือที่เริ่มเขี่ยยอดอกทั้งสองข้างไปมา



“อะ..อืม” 

แบมแบมเด้งตัวรับสัมผัสทันที ร่างบางแอ่นตัวเล็กน้อยเมื่อมาร์คเริ่มคลึงวนรอบๆฐานสีอ่อน และเมื่อมาร์คเห็นปฏิกิริยาของร่างบางเขาก็ก้มลงไปเลียเบาๆก่อนจะดูดดึงตุ่มไตที่เริ่มชูชันหนักขึ้น



“อื้ออ...นี่มึงจะหาแผลหรือสร้างแผลเพิ่มกันแน่ !!!” 

ร่างบางร้องประท้วงออกมาเมื่อมาร์คเผลอกัดยอดอกของเขาจนเริ่มรู้สึกเจ็บ แต่มาร์คก็แค่ยิ้มมุมปากกลับไปก่อนจะเลื่อนใบหน้าต่ำลง ปากอุ่นไล่กดจูบดูดเม้มไปตามลำตัวเรียกเสียงครางหวานได้ไม่ยากนักก่อนปากได้รูปจะไปหยุดอยุ่บริเวณขอบกางเกงสีเข้ม



“มึงว่าในนี้จะมีแผลมั้ย” 

มาร์คเงยหน้าขึ้นมาพูดพร้อมกับมือหนาที่เริ่มลูบคลำแบมน้อยผ่านกางเกง



“ไม่มี” 

ร่างบางเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าอดกลั้น



“แต่กูว่ามี” 

พูดจบกางเกงตัวนอกก็ถูกรั้งออกไปก่อนจะตามมาด้วยบ็อกเซอร์ตัวบางที่โดนโยนไปไว้ปลายเตียงเช่นเตียวกัน แก่นกายที่เริ่มตื่นตัวถูกมาร์คเขี่ยไปมาอย่างสนุกมือ



“อะ..อื้ออ” 

แบมแบมกัดปากทันทีที่มาร์คเริ่มวนนิ้วไปรอบๆส่วนปลายมือหนาค่อยรูดรั้งส่วนอ่อนไหวสร้างความเสียวซ่านให้ร่างบางไม่น้อย แบมแบมก้มลงมองด้านล่างด้วยดวงตาหยาดเยิ้มขณะที่ขาเรียวก็ค่อยๆอ้าออกด้วยความเคยชิน



“หึ..อยากให้กูสำรวจตรงนี้ด้วยก็ไม่บอก” 

มาร์คกระตุกยิ้มขณะที่มือก็ยังทำหน้าที่ได้ดีไม่มีตก เขาก้มลงไปจูบซอกขาของร่างบางอย่างหยอกล้อพร้อมกับขบเม้มไปทั่วขาอ่อนด้านในก่อนจะกลับไปสนใจแท่งร้อนที่ขยับขยายเต็มมืออีกครั้ง ลิ้นร้อนถูกส่งออกมาทำหน้าที่ของมันอย่างรู้งานเพียงแค่เขาแตะปลายลิ้นลงไปตรงส่วนปลายร่างบางก็เด้งกายรับสัมผัสแทบจะทันที



“อา..” 

มือเรียวขยุ้มผ้าปูที่นอนเพื่อระบายความเสียวซ่านก่อนที่เสียงหวานจะดังขึ้นเรื่อยๆ



“ยะ..อย่าดูดแบบนั้น”

แบมแบมสะบัดหน้าไปมาเมื่อมาร์คเริ่มดูดดึงส่วนแข็งขืนของเขามากขึ้น



“เสียวเหรอ” 

มาร์คปล่อยปากออกจากแท่นร้อนเล็กน้อยก่อนเอ่ยถามขำๆ



“เออดิ..ถามห่าไรเนี่ย” 

แบมแบมก้มลงไปโวยเมื่อความเสียวซ่านขาดช่วง



“ถ้าเสียวก็ครางดังๆ กูชอบฟังเสียงมึง” 

มาร์คพูดแค่นั้นก่อนหันกลับไปปรนเปรอให้ร่างบางอีกครั้ง เขาใช้ปากโลมเลียส่วนแข็งขืนราวกับมันเป็นไอติมแท่งโปรด ปากได้รูปรูดรั้งเร็วและแรงขึ้นเมื่อสิ่งที่อยู่ในกางเกงของเขาอยากออกมาสูดออกกาศด้านนอกเต็มทน



“ซี้ด..เร็วอีกได้มั้ย” 

แบมแบมเริ่มขยับตัวเพื่อให้ส่วนอ่อนไหวเข้าไปในโพลงปากอุ่นมากขึ้นเมื่อรู้สึกว่าใกล้ถึงฝั่งฝันเต็มทนร่างบางเอื้อมมือลงไปจับหัวมาร์คเอาไว้ก่อนจะขยับสะโพกขึ้นลง ซึ่งมาร์คก็ไม่ได้ว่าอะไรเขาปล่อยให้ร่างบางทำตามใจจนในที่สุดแบมแบมก็ปลดปล่อยออกมา



“ฮะ..อ่า” 

แบมแบมเกร็งตัวพร้อมกับครางลั่นขณะที่ฉีดน้ำสีขาวขุ่นเข้าไปในโพลงปากอุ่น มาร์คดูดเม้มแท่งร้อนอีกเล็กน้อยก่อนจะผละออกมาและกลืนมันเข้าไปจนหมด



“น้ำยังหวานเหมือนเดิมนะครับเมีย” 

มาร์คใช้หลังมือเช็ดปากขณะที่ร่างบางนอนหอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน



“อย่าพึ่งเหนื่อยสิ กูยังสำรวจไม่ทั่วเลยนะ” 

ไม่ว่าเปล่ามาร์คจับขาเรียวแยกออกจนเห็นช่องทางสีหวานด้านล่าง




“ต่อไปก็ได้เวลาสำรวจตรงนี้” 

มือหนาถูกส่งลงไปลูบไล้ปากทางเข้าเบาๆ ทำให้แบมแบมที่หอบหายใจอยู่หลุดครางออกมาอีกครั้ง



“อืม..ตะ ตรงนั้นไม่มีแผลหรอกมึง” 

แบมแบมเอ่ยเสียงแหบพร่า



“กูจะพิสูจน์เองว่ามีมั้ยเพราะฉะนั้นช่วยอ้าขากว้างๆด้วยครับที่รัก” 

มาร์คพูดยิ้มๆก่อนจะเขยิบไปหยิบของบางอย่างที่ลิ้นชักหัวเตียง เขาควานหาอยู่สักพักก็กลับมาพร้อมถุงใส่อะไรบางอย่าง มือหนาค่อยๆหยิบมันออกมาจากถุงพร้อมกับโชว์ให้ร่างบางดู



“มึงว่าถ้าใส่ไอนี่เข้าไปจะเป็นยังไง” 

มาร์คชูของรูปทรงรีขนาดไม่ใหญ่ไม่เล็กซึ่งมีสายโยงไปยังแท่นแบตเตอรี่ให้ร่างบางดูทำให้แบมแบมเบิกตากว้างและเด้งตัวขึ้นมาทันที



“เหี้ยเหอะ..มึงไปเอามาจากไหน” 

ร่างบางเบิกตากว้างและอุทานออกมาแทบจะทันที ไม่ใช่ไม่รู้ว่าคืออะไรเพราะเขาเคยดูหนังโป๊มาก็มากพวกAVญี่ปุ่นมักจะใช้กัน แต่ที่สำคัญกว่านั้นคือมันคิดจะเอาไอนั้นยัดเข้าไปในตัวเขาแค่คิดก็ขนลุกไปทั้งตัวแล้ว



“เพื่อนให้มาตอนวันเกิด” 

มาร์คเอ่ยขึ้นพร้อมกับลองกดปุ่มเปิด และทันทีที่อุปกรณ์ทำงานพลาสติกทรงรีก็เริ่มสั่นไหวอย่างแรง



“เพื่อนคนไหนวะ..ให้ของแบบนี้ โรคจิตชัดๆ”



“มันบอกว่าซื้อมาจากญี่ปุ่น ตอนแรกกูก็จะไม่เอาหรอกแต่คิดไปคิดมาเอามาเก็บไว้ก็ไม่เสียหายนิจริงมั้ย”



“เอาไปเก็บ กูไม่อนุญาติให้มึงยัดไอนั้นเข้ามาในตัวกูแน่ๆ ไม่มีทาง” 

แบมแบมประกาศกร้าว



“ป๊อด..” 

มาร์คพูดแค่นั้นก่อนกดปิดเครื่องและจับของเล่นชิ้นใหม่หมุนไปมาพร้อมกับส่งสีหน้าเย้ยหยันไปให้ร่างบาง




“มะ..มึงว่าใคร”

แบมแบมแอบกลืนน้ำลายลงคอก่อนจะเถียงออกไปอย่างเสียไม่ได้ถ้าถามว่าเขากลัวมั้ยบอกเลยว่ามาก




“กูก็แค่พูดลอยๆ แต่ถ้ามึงกลัวกูเอาไปเก็บก็ได้นะ”




“คะ..ใครกลัว กูไม่ได้กลัว”




“งั้นก็ดี..กูจะได้ตรวจภายในต่อ” 

พูดจบมาร์คก็พลักร่างบางให้นอนหงายลงไปอีกครั้งก่อนจะจับขาเรียวแยกออกจากกัน




“เฮ้ย..เดี๋ยวดิ” 

แบมแบมร้องห้ามเสียงหลงแต่ก็ช้าเกินไปเมื่อขวดเจลหล่อลื่นถูกเปิดออกและราดลงไปยังช่องทางหวานด้านล่างก่อนที่มาร์คจะลูบไล้บริเวณปากทางเบาๆ



“อย่าเกร็งนะมึง” 

เสียงทุ้มดังขึ้นขณะที่มือหนาหยิบพลาสติกทรงรีมาจ่อปากทางเข้าและค่อยๆดันมันเข้าไปด้านใน



“อื้มม..”

แบมแบมครางแผ่วขณะที่มาร์คดันเจ้าสิ่งนั้นเขาไปช้าๆสิ่งของทรงรีหายเข้าไปในช่องทางหวานทั้งอัน ร่างหนาจึงผละออกมาเล็กน้อยและหยิบแท่นที่มีปุ่มบังคับมาถือไว้



“กูจะเปิดแล้วนะ” 

เสียงทุ้มดังขึ้นพร้อมกับมือหนาที่กดเปิดอุปกรณ์ แบมแบมที่กำลังจะร้องห้ามต้องชะงักไปเมื่อแรงสั่นภายในเริ่มขึ้น



“อ่าา..” 

และเมื่อเครื่องเริ่มทำงานร่างบางก็ส่งเสียงครางลั่นพร้อมกับเรียวขาที่หุบเข้าหากันทันที



“อื้มม..มะ มันสั่นแรงไป มาร์คเอาออก” 

ร่างบางบิดเร้าตัวไปมาอย่างแรงมือเรียวเริ่มปัดป่ายไปตามที่นอนขณะที่มาร์คค่อยๆถอด
กางเกงของตนออกและรูดรั้งแท่งร้อนที่พร้อมออกรบช้าๆ



“ชู่..ใจเย็นๆ” 

มาร์คขยับขึ้นไปจูบหน้าผากเนียนขณะที่ไวแบตเตอรี่ก็ยังทำหน้าที่ของมันได้ดีไม่มีตก



“เอาออกเหอะ..มันลึกเกิน นะๆ” 

ร่างบางเริ่มอ้อนวอนเมื่อเจ้าสิ่งนั้นเข้าไปลึกมากขึ้นเนื่องจากเขาดิ้นไปมาไม่หยุด มาร์คจึงเอื้อมมือลงด้านล่างก่อนจะสอดนิ้วเข้าไปในช่องทางหวานและเริ่มควานหาเจ้าสิ่งนั้น



“เอานิ้วออกไป ไม่เอาแล้ว ฮา..อะ อย่าทำแบบนั้น” 

แบมแบมครางลั่น ดวงตาคู่สวยเริ่มมีน้ำตาเอ่อออกมา มาร์คจึงกดจูบไปที่หางตาของร่างบางเบาๆ



“มึงรู้ใช่มั้ยว่าเด็กดื้อต้องถูกทำโทษ” 

มาร์คเลื่อนหน้าไปพูดด้วยเสียงแหบพร่าข้างหูเล็กก่อนงับลงไปเบาๆ นิ้วที่อยู่ด้านในก็เริ่มกดย้ำบริเวณจุดกระสันของร่างบางทำให้แบมแบมเด้งตัวขึ้นและขยำผ้าปูที่นอนจนยับเยินไปหมด



“ทีหลังอย่าให้ใครเอาชื่อไปอ้างแบบนั้นอีก มึงเป็นของกูจำไว้นะแบมแบม” 

พูดจบร่างหนาก็เลื่อนตัวลงไปอยู่ระหว่างขาเรียวก่อนจะดึงนิ้วออกและใส่แท่งร้อนเข้าไปแทนทั้งๆที่เจ้าสิ่งนั้นยังสั่นอยู่ภายใน



“อา...อะ” 

เสียงหวานครางลั่นพร้อมกับส่ายหน้าไปมา น้ำตาที่พยายามกั้นเอาไว้ค่อยๆไหลออกมาเมื่อความเสียวซ่านที่ได้มีมากจนเกินรับไหว มาร์คดันแท่งร้อนเข้าไปช้าๆจนมิดด้ามแรงสั่นของสิ่งนั้นทำให้มาร์คหลุดครางออกมาทั้งๆที่ยังไม่ได้เริ่มขยับตัว



“ซี๊ดด..เสียวชิบ” 

มาร์คเอ่ยเสียงกระเส่า พร้อมกับยึดสะโพกมลเอาไว้ก่อนจะเริ่มขยับโยกตัวเข้าออก และเมื่อมาร์คขยับตัวร่างบางก็จะกระตุกเกร็งเพราะแท่งร้อนดันเจ้าสิ่งนั้นไปโดนจุดกระสันของเขาแทบทุกครั้ง




“อะ..เอามันออกไป อา..กูไม่ไหว ไม่เอาแล้ว เอาออกไป ฮรึก” 

แบมแบมพูดทั้งน้ำตา ทำให้มาร์คหยุดการกระทำและถอนส่วนอ่อนไหวออกมาก่อนจะดึงเจ้าสิ่งนั้นตามออกมาเช่นกัน ไวแบตเตอรี่ถูกโยนไปปลายเตียงก่อนที่มาร์คจะจัดการกดแท่งร้อนเข้าไปอีกครั้ง เรียกเสียงครางหวานจากร่างบางได้ทันที




“รัดกูแน่นไปแล้วแบมแบม” 

มาร์คแหงนหน้าขึ้นก่อนจะพูดออกมาพร้อมกับซอยสะโพกถี่รัว


“อะ..อะ..ระ แรงไปแล้วมาร์ค อืมม เบาๆหน่อย”

แบมแบมที่โยกไปตามแรงกระแทกเอ่ยเสียงสั่น น้ำตาที่เคยมีเหือดแห้งไปจนหมดเหลือทิ้งไว้แค่ดวงตาบวมช้ำกับเสียงครางหวานที่ดังอย่างต่อเนื่อง



“ฮึ่ม..กูหยุดไม่ได้ มึงทนหน่อยนะ”

เมื่อได้ยินร่างบางพูดมาร์คก็โน้มตัวลงไปจูบแก้มใสพร้อมกับกอดร่างบางเอาไว้ขณะที่ช่วงล่างก็ยังกระแทกกระทั้นไม่หยุด




“ฮะ..อา”




“อีกนิดเดียว..ใกล้แล้ว” 

มาร์คพูดพร้อมกับกระแทกตัวใส่ร่างบางเร็วขึ้นตามแรงอารมณ์ที่ใกล้จะถึงฝั่งฝัน มาร์คขยับตัวแรงๆอีกสองสามทีก็กระตุกเกร็งและปลดปล่อยเข้าไปในช่องทางสีหวานขณะที่แบมแบมหลับตาแน่นพร้อมกับหอบหายใจอย่างหนัก




“แฮ่กๆ..” 

มาร์คหายใจเข้าออกแรงๆก่อนจะนอนทับร่างบางเอาไว้





กลับไปอ่านที่หน้าบทความหลักกันต่อได้เลยค่ะ  >>>  http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1265347&chapter=54