พูดจบใบหน้าหวานก็ก้มลงไปซุกไซร้บริเวณซอกคอขาวทันที มาร์คเองก็เอียงคอรับสัมผัสที่อีกฝ่ายส่งมาให้ด้วยความเต็มใจ ร่างหนานอนนิ่งให้อีกฝ่ายดูดเม้ม โลมเลียไปตามลำคอก่อนที่ปากอิ่มจะค่อยๆเลื่อนลงมาจนถึงยอดอกสีสวยที่ยังอยู่ภายใต้เสื้อยืดตัวบาง แบมแบมเงยหน้ามองอีกฝ่ายเล็กน้อยก่อนจะก้มลงไปงับเบาๆ
“อ๊ะ..”
เสียงทุ้มหลุดออกมาให้ได้ยินและนั้นทำให้เขาพอใจเป็นอย่างมากที่สามารถทำให้อีกฝ่ายหลุดครางออกมาจนได้ แบมแบมจึงเริ่มหยอกล้อกับยอดอกตรงหน้าผ่านเสื้อตัวบางอย่างได้ใจก่อนจะค่อยๆรั้งเสื้อยืดของมาร์คออกไปจากตัว ผิวกายเรียบเนียนพร้อมมัดกล้ามกำลังดีเผยแกสายตาทำให้ร่างบางอดที่จะรู้สึกร้อนๆหนาวๆไม่ได้
“หึ..”
มาร์คกระตุกยิ้มทันทีที่เห็นปฏิกิริยาของอีกฝ่าย แต่เขาก็ยังคงนอนนิ่งๆให้ร่างบางทำตามใจต่อไป
“กูจะเริ่มจริงๆแล้วนะ”
แบมแบมเอ่ยขึ้นพร้อมกับมือที่เริ่มลูบไล้ไปตามหน้าท้องแกร่ง
“ก็เอาสิ กูรออยู่”
มาร์คเอ่ยขึ้นพร้อมกับมองหน้าอีกฝ่ายไปด้วย สายตาที่ส่งออกไปทำให้ร่างบางต้องหันหน้าหนีไปอีกทาง แบมแบมสูดลมหายในเข้าไปจนเต็มปอดก่อนจะก้มลงไปจูบริมฝีปากได้รูปตรงหน้าในขณะที่มือยังคงลูบไล้ร่างกายข้างใต้ไปมาแล้วจึงค่อยๆเลื่อนลงไปจนถึงส่วนกลางลำตัวที่เริ่มพองนูนขึ้น
“อื้มม..”
เสียงทุ้มดังลอดออกมาให้ได้ยินเมื่อมือเรียวเริ่มนวดคลึงหนักๆที่น้องชายของเขาแบมแบมยังคงดูดดึงริมฝีปากของอีกฝ่ายอย่างหนักหน่วงและร้อนแรง ก่อนจะผละออกและขยับตัวลงไปสนใจบริเวณช่วงล่างแทน
“รู้สึกแล้วสินะ”
เสียงหวานดังขึ้นอย่างหยอกล้อก่อนจะรั้งกางเกงของอีกฝ่ายออกไปจนเหลือเพียงบ๊อกเซอร์ตัวเดียว มาร์คก้มลงดูว่าอีกฝ่ายก่อนหลุดยิ้มออกมากับท่าทางเงอะๆงะๆราวกับกำลังชั่งใจในสิ่งที่ทำของร่างบาง มือเรียวค่อยๆวางทาบลงไปบนส่วนอ่อนไหวก่อนจะลูบขึ้นลงช้าๆ
“ทำแบบนั้นเมื่อไหร่จะเสร็จ นี่กูต้องนอนอยู่แบบนี้ไปถึงเช้าเลยรึเปล่า”
คำสบประมาทดังขึ้นเรียกสายตาขุ่นๆให้ตวัดขึ้นมามองได้ไม่ยากนัก
“เป็นขนาดนี้แล้วยังปากดี เดี๋ยวกูก็ปล่อยให้ค้างซะหรอก”
“เอาสิ กูจะได้รู้ว่ามึงมันก็แค่คนไร้น้ำยาที่ดีแต่ปาก”
มาร์คยังคงไม่หยุดยั่วโมโหอีกฝ่าย และนั้นก็เป็นเหมือนตัวจุดฉนวนชั้นดีเพราะตอนนี้บ๊อกเซอร์ตัวบางถูกถอดออกไปกองอยู่ข้างเตียงอย่างไม่ใยดี พร้อมกับมือเรียวที่จับแท่งร้อนของเขาเอาไว้แน่นก่อนจะเริ่มรูดรั้งเร็วและแรงขึ้น
“ซี้ดด เชี่ย.. อย่าบีบมันจุก”
เสียงทุ้มร้องประท้วงทันทีที่รู้สึกถึงแรงบีบจากมือเรียว แต่ดูเหมือนร่างบางจะแกล้งทำเป็นไม่ได้ยินที่อีกฝ่ายพูด เขายังคงรูดรั้งแท่งร้อนในมืออย่างไม่มีท่าทีว่าจะหยุดแถมยังส่งนิ้วเรียวไปถูไถตรงส่วนปลายที่เริ่มมีน้ำใสฉ่ำเยิ้มออกมาอย่างรู้งาน
“อ่าา..”
เสียงทุ้มครางสั่นด้วยความเสียวซ่าน เอาเข้าจริงแค่ร่างบางสัมผัสของเขามันก็ทำให้เขาอยากจะปลดปล่อยออกมาแล้ว แต่นี่อีกฝ่ายเล่นรูดรั้งอย่างเอาจริงเอาจังไหนจะใบหน้าแดงก่ำที่กำลังจดๆจ้องๆมาที่น้องชายของเขาอีก ภาพตรงหน้าทำให้มาร์คต้องเลียริมฝีปากที่แห้งผากอย่างหื่นกระหาย
“แบมแบม”
เสียงทุ้มดังแผ่วเรียกสายตาอีกฝ่ายให้เงยมามอง
“ใช้ปากทำให้หน่อยสิ”
“ทำไมกูต้องใช้ปากด้วย ไม่เอาหรอก”
แบมแบมหน้าขึ้นสีแดงจัดทันทีที่มาร์คเอ่ยขอออกมา เขารีบส่ายหัวปฏิเสธพร้อมกับมองหน้าอีกฝ่ายสลับกับแท่งร้อนในมือไปมา
“กูอุตส่าห์ยอมให้มึงกด ทำให้กูหน่อยไม่ได้รึไง”
“แต่..กูไม่อยากทำนิ”
“เฮ้อ..ก็นะ สงสัยกูจะหวังมากไป งั้นช่างมันเถอะมึงอย่าสนใจเลย”
มาร์คเอ่ยออกมาก่อนจะแสร้งหันหน้าไปอีกทาง และนั้นทำให้ร่างบางตัดสินใจก้มลงไประหว่างขาของเขาก่อนจะ แผล๊บ..ลิ้นเล็กแตะลงบนส่วนปลายเบาๆทำให้มาร์คหันกลับมามองพร้อมรอยยิ้มร้าย
“เชี่ย..รสชาติโคตรแปลกเลย นี่กูต้องเอาเข้าปากจริงดิ”
“ถ้ามึงลำบากใจก็อย่าทำเลย กูไม่อยากฝืนใจมึง”
มาร์คเอ่ยขึ้นมาอีกพร้อมกับมองท่าทางของอีกฝ่ายไปด้วย แบมแบมถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ก่อนจะค่อยๆครอบปากอิ่มลงไปจนแท่งร้อนเริ่มหายเข้าไปในโพลงปากอุ่นช้าๆ
“ฮะ..อ่าา แบบนั้นแหละ”
เสียงทุ้มดังขึ้นด้วยความพอใจก่อนจะส่งมือลงไปจับหัวทุยที่อยู่ระหว่างขาเอาไว้ แบมแบมเริ่มปลนเปรออีกฝ่ายด้วยปากช้าๆก่อนจะเริ่มเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นมาแรงอารมณ์ของตนที่กำลังคับพองอยู่ในกางเกง ปากอิ่มดูดเม้มโลมเลียแท่งร้อนอยุ่สักพักจนสัมผัสได้ถึงอาการกระตุกเกร็งของร่างหนาจึงจะถอนริมฝีปากออกแต่กลับถูกมือหนากดหัวเอาไว้แล้วพรวด..ของเหลวอุ่นพุ่งเข้ามาในปากของเขาจำนวนมากจนมันไหลเยิ้มออกมาด้านนอก แค่กๆๆ..แบมแบมสำลักทันทีที่มาร์คปล่อยมือที่กดหัวเขาและเอาแท่งร้อนออกไป
“แค่กๆ..สัส ปล่อยออกมาได้ ไอน้ำเหี้ยนี่ก็ทั้งขมทั้งฝาดเลย แม่ง !!! ”
ร่างบางที่กำลังใช้หลังมือเช็คคราบคาวบริเวณปากโวยออกมาอย่างเหลืออดผิดกับมาร์คที่ยกยิ้มกว้างด้วยความพอใจ
“เอาน่า..แดกบ่อยๆเดี๋ยวก็ชิน”
“บ้านมึงสิ กูไม่มีวันทำอีกแน่”
แบมแบมทำหน้าปุเลี่ยนเมื่อเขาเผลอกลืนมันลงไปอย่างช่วยไม่ได้
“ถ้ามึงอยากเปลี่ยนตำแหน่งก็ต้องทำ และตกลงยังอยากกดกูอยู่มั้ยหรือเปลี่ยนใจแล้ว”
“กูไม่เปลี่ยนใจ มึงเตรียมตัวไว้ได้เลย”
พูดจบร่างบางก็ถอดเสื้อผ้าของตนเองออกจนหมดเผยให้เห็นแก่นกายที่แข็งขืนพร้อมรบเต็มที่ แบมแบมมองมาที่มาร์คด้วยสายตาฉ่ำปรือก่อนจะพุ่งตัวเข้ามาหาร่างหนาที่นอนรออยู่
“เดี๋ยวสิ..นี่มึงไม่คิดจะเบิกทางให้กูหน่อยรึไง”
มาร์คร้องห้ามขณะที่ร่างบางกำลังจะจับขาของเขาแยกออกจากกัน
“เจลหล่อลื่นมึงอยู่ไหน”
แบมแบมเสยผมลวกๆก่อนจะถามหาตัวช่วย
“ลิ้นชักหัวเตียง”
มาร์คชี้ไปบริเวณหัวเตียงที่มีโต๊ะตั้งอยู่ ร่างบางจึงผละออกไปจากเขาและรีบเปิดลิ้นชักเพื่อหยิบขวดเจลออกมาเมื่อได้ของที่ต้องการ แบมแบมก็รีบกลับมาบนเตียงที่มาร์คนอนรออยู่ทันที
“ได้แล้ว..อ้าขาออกสิ”
“ก่อนจะทำอะไรขอกูจูบมึงหน่อยได้มั้ย”
มาร์คส่งเสียงอ้อนๆออกไปทำให้ร่างบางขมวดคิ้วเข้าหากันแต่ก็ยอมโน้มตัวลงไปประกบจูบกับอีกฝ่ายตามคำขอ พรึ่บ...อยู่ๆร่างบางก็ถูกเหวี่ยงให้ลงไปนอนบนเตียงก่อนที่มาร์คจะตามขึ้นมาทาบทับเอาไว้ทันที
“หมดเวลาเล่นแล้ว..”
“ไอเหี้ย..ลุกออกไปนะเว้ย ไหนบอกจะให้กูกดไง”
แบมแบมดิ้นไปมาพร้อมกับโวยวายเสียงดังลั่น
“กูเปลี่ยนใจแล้ว กูว่ามันไม่เวิร์คหรอก อย่างมึงน่ะเป็นเมียกูดีแล้ว”
พูดจบปากได้รูปก็ตรงเข้าซุกไซร้ซอกคอขาวทันที ทำให้ร่างบางเริ่มทุบตีเขาไม่หยุด มาร์คจึงต้องตรึงแขนทั้งสองข้างของอีกฝ่ายเอาไว้เหนือหัว
“อื้อ...ปะ ปล่อยกูนะ อ่ะ”
มาร์คดูดเม้มลำคออีกฝ่ายจนเกิดรอยก่อนจะค่อยๆไล่ลงมาเรื่อยๆจนถึงยอดอกสีหวานที่เขาโหยหายมาทั้งอาทิตย์
“เฮือก..”
ร่างบางเด้งกายรับสัมผัสร้อนอย่างห้ามไม่อยู่ เพราะมาร์คทั้งขบกัดดูดเม้มตุ่มไตตรงหน้าด้วยความหื่นกระหาย
“เชี่ย..ยะ อย่ากัด อือ”
“ยังอร่อยเหมือนเดิมเลยนะ”
มาร์คพูดขึ้นขณะทีมือหนาค่อยๆไล่ลงไปจนถึงแก่นกายสีอ่อนที่คับพองเต็มที่ของอีกฝ่าย
“อื้มม..”
เสียงหวานหลุดครางออกมาเมื่อมาร์ครูดรั้งแก่นกายของเขาแรงๆ และแน่นอนว่าตอนนี้น้องชายของมาร์คที่พึ่งสงบลงไปเมื่อครู่เริ่มรู้สึกปวดหนึบขึ้นมาอีกครั้งซะแล้ว
“มะ..ไม่ไหวกูจะออก มึงขยับเร็วกว่านี้ได้มั้ย”
แบมแบมร้องขอออกมาอย่างเหลืออดเพราะเข้าใกล้จะถึงฝั่งฝันเต็มทน และนั้นทำให้มาร์คหยุดมือที่กำลังรูดรั้งก่อนจะเปลี่ยนมาหยอกล้อกับช่องทางสีหวานด้านล่างแทน มือหนาเอื้อมไปหยิบขวดเจลที่นอนกลิ้งอยู่บนเตียงมาเทลงบนมือก่อนจะลูบปากทางสีหวานไปมาเบาๆ
“อย่าเกร็งนะ..”
สิ้นเสียงปลายนิ้วก็ถูกกดเข้าไปด้านในช้าๆทำให้ร่างบางผวาจิกผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น มาร์คกดนิ้วเข้าไปจนสุดก่อนจะค้างเอาไว้แบบนั้น
“กูบอกว่าอย่าเกร็งไง เดี๋ยวก็ได้เจ็บตัวจนได้”
มาร์คเอ่ยเสียงเข้มก่อนจะเริ่มขยับนิ้วเข้าออกช้าๆ
“อะ..อ่าา”
เสียงหวานครางแผ่วเมื่อมาร์คเร่งจังหวะเร็วขึ้นพร้อมกับเพิ่มจำนวนนิ้วเข้าที่สอดไป นิ้วทั้งสองกดย้ำจุดอ่อนไหวอย่างรู้งานทำให้ร่างบางเด้งตัวขึ้นจากเตียงด้วยความเสียวซ่าน แรงตอดรัดด้านในทำให้เขาอยากจะดึงนิ้วออกมาและแทนที่ด้วยอะไรที่ร้อนแรงกว่า
“ไม่เอา ฮา..ไม่เอานิ้ว”
แบมแบมร้องออกมาทั้งๆที่ยังหลับตาแน่น
“งั้นมึงจะเอาอะไร มึงอยากได้อะไรแบมแบม”
มาร์คยังคงกดนิ้วย้ำอยู่ตรงจุดกระสั่นด้านในทำให้แบมแบมต้องปรือตาขึ้นมามองก่อนจะเอ่ยประโยคที่เขาไม่คิดว่าชีวิตนี้จะพูดออกไป
“เอาของมึง..กูไม่เอานิ้วกูจะเอาของมึง”
มาร์คยกยิ้มร้ายก่อนจะดึงนิ้วออกและแทนที่มันด้วยอะไรที่ใหญ่กว่า
“อ่า..”
เสียงหวานดังลั่นเมื่อสิ่งที่เรียกหากำลังกดเขามาภายในตัวของเขาจนสุดความยาวในคราวเดียว
“อื้มม..แน่นชิบ”
มาร์คครางต่ำเมื่อสัมผัสกับแรงตอดรัดภายใน ช่องทางหวานรัดเขาแน่นจนอยากจะปลดปล่อยออกมาเสียให้รู้แล้วรู้รอด
“กูจะขยับแล้วนะ อย่าเกร็งล่ะ”
มาร์คค่อยๆประคองสะโพกมนให้ลอยขึ้นจากเตียงก่อนจะเริ่มขยับร่างกายเข้าออกจากจังหวะช้าๆและเนิบนาบแปลเปลี่ยนเป็นจังหวะรุ่นแรงและเร่าร้อนตามแรงอารมณ์ มาร์คขยับเข้าออกเร็วและแรงขึ้นจนร่างบางต้องแอ่นตัวรับแรงที่อีกฝ่ายโหมเข้ามา เสียงครางหวานของทั้งสองคนดังก้องไปทั่วทั้งห้องอย่างไม่มีใครยอมใครก่อนที่มาร์คจะโน้มตัวลงไปกดจูบกลีบปากอิ่มตรงหน้า ร่างบางเปิดปากรับสัมผัสร้อนพร้อมกับแขนเรียวที่ยกขึ้นไปครองคอร่างหนาเอาไว้
“อืมม..ซี๊ด รัดแรงไปแล้วแบมแบม”
เสียงทุ้มครางต่ำข้างๆหูเล็กก่อนจะขบเม้มลงไปอย่างหยอกล้อ
“อะๆ กูบังคับได้รึไงเล่า อ่าา”
เสียงหวานดังโต้เถียงขึ้นพร้อมกับมีอาการกระตุกเกร็ง มาร์คจึงกระแทกตัวแรงขึ้นก่อนจะรับรู้ได้ถึงความเปียกแฉะบริเวณหน้าท้องทำให้รู้ว่าร่างบางปลดปล่อยออกมาเสียแล้ว
“ลึกเกินไปแล้วมาร์ค อื้อ..อะๆ”
เมื่อแบมแบมปลดปล่อยออกมามาร์คก็ยันตัวขึ้นไปนั่งพร้อมกับจับสะโพกมนเอาไว้แน่นก่อนจะเร่งจังหวะถี่รัวจนร่างบางครางประท้วงออกมา
“อีกนิด..อื้ม กูใกล้แล้ว”
มาร์คเอ่ยเสียงแห่บพราขณะโหมแรงเข้าใส่ร่างบางไม่ยั้ง
“อ่าา..”
เขาออกแรงกระแทกกระทั้นอีกไม่กี่ครั้งก็ปลดปล่อยเข้าไปตัวของร่างบาง มาร์คนั่งค้างอยู่แบบนั้นสักพักก่อนจะค่อยๆทิ้งตัวลงนอนทาบทับแบมแบมที่นอนหอบหายใจด้วยความเหนื่อยอ่อนอยู่ด้านล่าง
กลับไปอ่านที่หน้าบทความหลักกันต่อได้เลยค่ะ >>> http://writer.dek-d.com/blackcatta/story/viewlongc.php?id=1265347&chapter=40
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น